zaterdag 21 februari 2009

Interne Communicatie, een vrouwenklus?

Persoonlijk vind ik het erg opmerkelijk dat slechts twee van de 11 studenten die interne communicatie studeren, mannelijk zijn. Negen zijn dus van het vrouwelijke geslacht. Tijd voor onderzoek?, of slechts toeval?

Met wetenschappelijke onderbouwde argumenten kan ik vertellen dat vrouwen echte praters zijn. Met elkaar naar de WC, uren aan de telefoon etc. etc. Daarnaast is het ook zo dat dit geslacht, bij problemen, enkel erkenning en medelijden wilt. Mannen willen en maken gewoon een oplossing hopend dat de vrouw daar gelukkig mee is, terwijl zij misschien allang een oplossing had.

Zou dit ook niet zo zijn voor interne communicatie? Denken deze negen vrouwen te snappen dat medewerkers (al dan niet vrouwelijk) gewoon aandacht en betrokkenheid willen en dat ze zelf wel een oplossing verzinnen? Of zou dit vakgebied te sociaal zijn om je als man in te verdiepen? Als man zijnde vind ik het gewoon een interessant en toekomstgericht vak. Wat ik dus absoluut niet wil is medelijden, maar gewoon een antwoord... Waarom zitten er meer vrouwen dan mannen bij de minor interne communicatie?

1 opmerking:

  1. De feminisering van het vak is al heel lang aan de gang. Elke paar jaar komt er weer een discussie over op gang. Het heeft te maken dat vrouwen in de hele maatschappij evenredig meedoen. Je zal wat minder vrouwen hebben in handarbeid. Maar ook daar werken vrouwen.

    In kenniswerk zie je vrouwen overal terug. Wel minder als directeur, maar dat zal ook wel steeds meer veranderen.

    Lees deze blog eens:
    http://www.molblog.nl/bericht/De-stad-is-een-vrouw/

    In interne communicatiebanen zie je in de praktijk ook veel vrouwen werken.

    BeantwoordenVerwijderen